NASZA RZECZPOSPOLITA

naszapolska · Wysłany: Sob 11:55, 06 Mar 2010 Temat postu: Kodeks Karny 1932 r. - cd

Rozdział XXXII.
Nierząd.
Art. 203. Kto dopuszcza się czynu nierządnego względem osoby poniżej lat 15 albo osoby, zupełnie lub
częściowo pozbawionej zdolności rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swem postępowaniem,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 204. § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawną albo podstępem doprowadza inną osobę do poddania
się czynowi nierządnemu lub do wykonania takiego czynu,
podlega karze więzienia do lat 10.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 205. § 1. Kto przez nadużycie stosunku zależności lub wyzyskanie krytycznego położenia
doprowadza inną osobę do poddania się czynowi nierządnemu lub do wykonania takiego czynu,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 206. Kto spółkuje z krewnym w linji prostej, bratem lub siostrą,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 207. Kto z chęci zysku ofiarowuje się osobie tej samej płci do czynu nierządnego, podlega karze
więzienia do lat 3.
Art. 208. Kto z chęci zysku ułatwia cudzy nierząd,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 209. Kto czerpie z cudzego nierządu zyski,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 210. Kto nakłania inną osobę do zawodowego oddawania się nierządowi,
20podlega karze więzienia do lat 5 i grzywny.
Art. 211. Kto wywozi z kraju inną osobę w celu przeznaczenia jej do uprawiania zawodowego nierządu,
podlega karze więzienia do lat 10 i grzywny.
Art. 212. Kto dopuszcza się przestępstwa, określonego w art. 208-211, względem własnej żony,
dziecka, pasierba, wnuka, osoby oddanej pod nadzór, w opiekę lub na wychowanie, albo względem
nieletniego poniżej lat 21,
podlega karze więzienia na czas nie krótszy od lat 3 i grzywny.
Art. 213. Kto dopuszcza się czynu nierządnego publicznie lub w obecności nieletniego poniżej lat 15,
podlega karze aresztu do roku.
Art. 214. § 1. Kto rozpowszechnia pisma, druki, wizerunki lub inne przedmioty, mające charakter
pornograficzny,
podlega karze aresztu do lat 2.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu rozpowszechnienia takie pisma, druki, wizerunki lub przedmioty
sporządza, przechowuje lub przewozi.
Rozdział XXXIII.
Sprowadzenie niebezpieczeństwa powszechnego.
Art. 215. § 1. Kto sprowadza niebezpieczeństwo pożaru, zalewu, zawalenia się budowli albo katastrofy w
komunikacji lądowej, wodnej lub powietrznej,
podlega karze więzienia.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
Art. 216. § 1. Kto sprowadza niebezpieczeństwo powszechne dla życia lub zdrowia ludzkiego albo w
znacznych rozmiarach dla mienia przez użycie materjałów wybuchowych lub łatwopalnych albo gazów,
podlega karze więzienia.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
Art. 217. § 1. Kto sprowadza niebezpieczeństwo powszechne dla życia lub zdrowia ludzkiego albo w
znacznych rozmiarach dla mienia:
a) przez uszkodzenie lub nadużycie urządzeń użyteczności publicznej, jako to: urządzeń
dostarczających wody, światła, ciepła lub energji, urządzeń ochronnych w kopalniach i fabrykach,
albo
b) przez rozszerzanie lub udaremnianie tłumienia zarazy ludzkiej, zwierzęcej lub roślinnej, albo
c) przez inne działania wśród okoliczności szczególnie niebezpiecznych,
podlega karze więzienia.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
Art. 218. Kto czyni przygotowania do spełnienia przestępstwa, określonego w art. 215 § 1, 216 § 1, 217
§ 1,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 219. § 1. Kto w celu spełnienia przestępstwa, określonego w art. 215 § 1, 216 § 1, 217 § 1, wchodzi
w porozumienie z innemi osobami,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Nie podlega karze, kto, wziąwszy udział w porozumieniu, doniesie o niem władzy, powołanej do
ścigania przestępstw, zanim władza dowiedziała się o porozumieniu i zanim wynikły jakiekolwiek ujemne
skutki dla życia ludzkiego lub mienia. Z bezkarności nie korzysta, kto doprowadził do powstania takiego
porozumienia.
Art. 220. W przypadkach, określonych w art. 215-219, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie
kary lub od kary uwolnić, jeżeli sprawca własnem działaniem w całości lub w części odwrócił grożące
niebezpieczeństwo.
21Art. 221. Kto, wiedząc o niebezpieczeństwie powszechnem, grożącem życiu lub zdrowiu ludzkiemu albo
mieniu w znacznych rozmiarach, przeszkadza działaniu, mającemu na celu zapobieżenie temu
niebezpieczeństwu,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 222. § 1. Kto bez zezwolenia gromadzi lub przechowuje zapasy broni lub amunicji, albo materjały
lub przyrządy wybuchowe, albo inne przedmioty, mogące sprowadzić niebezpieczeństwo powszechne,
podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.
§ 2. Tym samym karom podlega, kto bez zezwolenia wyrabia materjał lub przyrząd wybuchowy, albo
inny przedmiot, mogący sprowadzić niebezpieczeństwo powszechne.
Rozdział XXXIV.
Przestępstwa przeciwko urządzeniom użyteczności publicznej.
Art. 223. Kto utrudnia lub uniemożliwia powszechne korzystanie z urządzeń użyteczności publicznej,
przeznaczonych do komunikacji publicznej lub publicznego porozumiewania się,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
Art. 224. Kto utrudnia lub uniemożliwia prawidłowe działanie szpitali, urządzeń użyteczności publicznej,
dostarczających wody, światła, ciepła lub energji, albo służących do kanalizacji,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
Rozdział XXXV.
Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu.
Art. 225. § 1. Kto zabija człowieka,
podlega karze więzienia na czas nie krótszy od lat 5 lub dożywotnio albo karze śmierci.
§ 2. Kto zabija pod wpływem silnego wzruszenia,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 226. Matka, która zabija dziecko w okresie porodu pod wpływem jego przebiegu,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 227. Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
Art. 228. Kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne
życie,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 229. Kto zawiera umowę, oddającą losowi rozstrzygnięcie pytania, która strona ma odebrać sobie
życie,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 230. § 1. Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli śmierć wynikła z umyślnego uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia, spędzenia płodu lub
porzucenia, określonego w art. 200, sprawca
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 231. Kobieta, która płód swój spędza lub pozwala na spędzenie go przez inną osobę,
podlega karze aresztu do lat 3.
Art. 232. Kto za zgodą kobiety ciężarnej płód jej spędza lub jej przy tem udziela pomocy,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 233. Niema przestępstwa z art. 231 i 232, jeżeli zabieg był dokonany przez lekarza i przy tem:
a) był konieczny ze względu na zdrowie kobiety ciężarnej, albo
b) ciąża była wynikiem przestępstwa, określonego w art. 203, 204, 205 lub 206.
22Art. 234. Kto bez zgody kobiety ciężarnej płód jej spędza,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 235. § 1. Kto:
a) pozbawia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia, albo
b) powoduje inne trwałe kalectwo, ciężką chorobę nieuleczalną, chorobę zagrażającą życiu, albo trwałą
chorobę psychiczną lub trwałą niezdolność do pracy zawodowej,
podlega karze więzienia do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze więzienia do lat 3.
Art. 236. § 1. Kto powoduje:
a) uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, które nie zagrażają życiu lub zagrażają mu tylko chwilowo, a
naruszają czynność narządu ciała co najmniej na przeciąg dni 20, albo
b) trwałe zeszpecenie lub trwałe zniekształcenie ciała,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze więzienia do roku lub aresztu do roku.
Art. 237. § 1. Kto powoduje uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia inne, niż określone w art. 235 i 236,
podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do miesięcy 6 lub grzywny.
§ 3. Ściganie przestępstw, określonych w § 1 i 2, odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Art. 238. § 1. Kto w pojedynku zabija człowieka albo zadaje mu uszkodzenie ciała,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
§ 2. Sekundantów sąd może uwolnić od kary.
Art. 239. § 1. Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
§ 2. Jeżeli czyn został wywołany przez wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego lub jeżeli
pokrzywdzony odpowiedział czynem tego samego rodzaju - sąd może sprawcę od kary uwolnić.
§ 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Art. 240. Kto bierze udział w bójce lub w pobiciu człowieka, jeżeli stąd wynikła śmierć lub uszkodzenie,
określone w art. 235 lub 236,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 241. Kto, biorąc udział w bójce lub w pobiciu człowieka, używa broni, noża lub innego
niebezpiecznego narzędzia,
podlega karze więzienia do lat 2.
Art. 242. § 1. Kto naraża życie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo,
podlega karze więzienia do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca ma obowiązek troszczenia się lub nadzoru w stosunku do narażonego na
niebezpieczeństwo,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
Art. 243. § 1. Kto porzuca w położeniu, grożącem bezpośredniem niebezpieczeństwem dla życia, osobę,
względem której ma obowiązek troszczenia się lub nadzoru,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do roku.
Art. 244. Kto bez upoważnienia udziela innej osobie trucizny odurzającej,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
Art. 245. § 1. Kto, będąc dotknięty chorobą weneryczną, naraża inną osobę na zarażenie tą chorobą,
23podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawcą jest małżonek pokrzywdzonego, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 246. Kto znęca się fizycznie lub moralnie nad pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku
zależności od sprawcy osobą nieletnią poniżej lat 17 lub bezradną,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 247. Kto nie udziela pomocy człowiekowi, znajdującemu się w położeniu, grożącem bezpośredniem
niebezpieczeństwem dla życia, mogąc to uczynić bez narażenia siebie lub osób bliskich na
niebezpieczeństwo osobiste,
podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.
Rozdział XXXVI.
Przestępstwa przeciwko wolności.
Art. 248. § 1. Kto człowieka pozbawia wolności,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli pozbawienie wolności trwało dłużej niż 14 dni albo łączyło się ze szczególnem udręczeniem
lub z oddaniem we władztwo obcego państwa, albo w innych szczególnie ciężkich przypadkach, sprawca
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 249. Kto powoduje oddanie innej osoby w stan niewolnictwa, kto uprawia handel niewolnikami lub
bierze udział w przedsiębiorstwie, z tem związanem,
podlega karze więzienia na czas nie krótszy od lat 5.
Art. 250. Kto grozi innej osobie popełnieniem zbrodni lub występku na jej szkodę lub szkodę bliskich,
jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo spełnienia zapowiedzi i groźba może wzbudzić obawę w zagrożonym,
podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2.
Art. 251. Kto przemocą lub groźbą bezprawną zmusza inną osobę do działania, zaniechania lub
znoszenia,
podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2.
Art. 252. § 1. Kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia, przedsiębiorstwa,
posiadłości ogrodzonej w związku z mieszkaniem lub ogrodzonej i służącej za miejsce pobytu, albo wbrew
żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza,
podlega karze aresztu do lat 2 lub grzywny.
§ 2. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Rozdział XXXVII.
Naruszenie tajemnicy.
Art. 253. § 1. Kto bez uprawnienia otwiera zamknięte pismo, dla niego nie przeznaczone, albo
przywłaszcza sobie lub niszczy cudzą korespondencję, zanim adresat się z nią zapoznał, albo przyłącza się
do przewodu, służącego do podawania wiadomości, albo podstępnie uzyskuje nieprzeznaczoną dla niego
wiadomość telefoniczną lub telegraficzną,
podlega karze aresztu do lat 2 lub grzywny.
§ 2. Kto tak uzyskaną wiadomość ogłasza albo rozgłasza,
podlega karze aresztu do lat 2 lub grzywny.
§ 3. Ściganie przestępstw, określonych w § 1 i 2, odbywa się z oskarżenia prywatnego, a jeżeli dotyczy
korespondencji lub wiadomości, przeznaczonych dla władz lub urzędów państwowych - następuje także na
wniosek właściwej władzy lub urzędu.
Art. 254. § 1. Kto wbrew swemu obowiązkowi wyjawia prywatną tajemnicę, z którą zapoznał się w
związku z wykonywaniem swego zawodu lub funkcji publicznej,
podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2.
§ 2. Przestępstwa tego dopuścić się może także osoba pomocna przy wykonywaniu zawodu lub funkcji
publicznej.
§ 3. Niema przestępstwa, jeżeli wyjawiający tajemnicę czyni to ze względu na uzasadniony interes
24publiczny lub prywatny.
§ 4. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Rozdział XXXVIII.
Zniewagi.
Art. 255. § 1. Kto pomawia inną osobę, instytucję lub zrzeszenie, choćby nie mające osobowości
prawnej, o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć je w opinji publicznej lub narazić na utratę
zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,
podlega karze aresztu do lat 2 i grzywny.
§ 2. Niema przestępstwa, jeżeli zarzut był prawdziwy. Jeżeli zarzut uczyniony był publicznie, to dowód
prawdy przeprowadzić wolno tylko wówczas, gdy sprawca działał w obronie uzasadnionego interesu
publicznego lub prywatnego, własnego lub cudzego, a nadto dowód nie dotyczy okoliczności życia
prywatnego lub rodzinnego.
§ 3. Wyrok skazujący należy na wniosek oskarżyciela ogłosić w czasopismach na koszt skazanego.
§ 4. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.
§ 5. W razie zniesławienia urzędnika, ściganie może nastąpić również na wniosek władzy przełożonej.
Art. 256. § 1. Kto obraża godność osobistą innej osoby w jej obecności, albo choćby pod jej
nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby obraza do osoby tej dotarła,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
§ 2. Jeżeli obrazę wywołało wyzywające zachowanie się obrażonego lub jeżeli obrażony odpowiedział
obrazą wzajemną lub naruszeniem nietykalności cielesnej,
sąd może sprawcę od kary uwolnić.
§ 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.
§ 4. W razie obrazy urzędnika z powodu pełnienia obowiązków służbowych, ściganie może nastąpić
również na wniosek władzy przełożonej.
Rozdział XXXIX.
Przestępstwa przeciwko mieniu.
Art. 257. § 1. Kto zabiera innej osobie cudze mienie ruchome w celu przywłaszczenia,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. W przypadkach mniejszej wagi sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a gdy
sprawca z nędzy zabrał celem użycia małej wartości przedmiot pierwszej potrzeby - nawet od kary uwolnić.
§ 3. Jeżeli przestępstwo popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek
pokrzywdzonego.
Art. 258. Kto używa przemocy albo grozi użyciem natychmiastowego gwałtu na osobie, aby utrzymać się
w posiadaniu cudzego mienia ruchomego, zabranego komu innemu w celu przywłaszczenia, lub aby uniknąć
bezpośredniego pościgu,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 259. Kto zabiera innej osobie cudze mienie ruchome w celu przywłaszczenia, używając przemocy
albo grożąc użyciem natychmiastowego gwałtu na osobie albo doprowadzając człowieka do stanu
nieprzytomności lub bezbronności,
podlega karze więzienia.
Art. 260. Kto uzbraja lub przysposabia statek morski, przeznaczony do dokonania na morzu
przestępstwa z art. 259, lub na takim statku przyjmuje służbę,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 261. Kto w celu osiągnięcia dla siebie lub innego korzyści majątkowej przemocą lub groźbą użycia
natychmiastowego gwałtu na osobie zmusza inną osobę do rozporządzenia własnem lub cudzem mieniem,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 262. § 1. Kto przywłaszcza sobie cudze mienie ruchome,
podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.
§ 2. Kto przywłaszcza sobie powierzone mu mienie,
25podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
§ 3. Kto przywłaszcza sobie mienie znalezione,
podlega karze aresztu do miesięcy 6 lub grzywny.
§ 4. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub od kary uwolnić, jeżeli sprawca z nędzy
przywłaszczył sobie celem użycia małej wartości przedmiot pierwszej potrzeby.
§ 5. Jeżeli przestępstwo popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek
pokrzywdzonego.
Art. 263. § 1. Kto cudze mienie uszkadza albo czyni niezdatnem do użytku,
podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2.
§ 2. W przypadkach mniejszej wagi sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.
§ 3. Jeżeli przestępstwo, określone w § 1, popełnione zostało przez użycie ognia, materjałów
wybuchowych lub łatwopalnych, sprawca
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 4. W przypadkach, określonych w § 1 i 2, ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego, jeśli nie
naruszono interesu publicznego.
Art. 264. § 1. Kto w celu osiągnięcia dla siebie lub kogo innego korzyści majątkowej doprowadza inną
osobę, zapomocą wprowadzenia jej w błąd lub wyzyskania błędu, do niekorzystnego rozporządzenia
własnem lub cudzem mieniem,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. W przypadkach mniejszej wagi sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.
§ 3. Jeżeli przestępstwo popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek
pokrzywdzonego.
Art. 265. Kto bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza pożywienie lub napój w restauracji, mieszkanie
w hotelu, mieszkanie lub pożywienie w pensjonacie, przejazd koleją lub innym środkiem komunikacji, wstęp
na przedstawienie, działanie automatu lub inne podobne świadczenie, o którem wie, że jest płatne,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
Art. 266. Kto w celu osiągnięcia dla siebie lub kogo innego korzyści majątkowej doprowadza inną osobę
do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, wyzyskując niezdolność tej osoby do należytego pojmowania
przedsiębranego działania,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
Art. 267. Kto dochodzi z dokumentu pokrytej już należności lub dokument taki zbywa,
podlega karze więzienia do lat 3.
Art. 268. Kto, wyzyskując położenie przymusowe innej osoby, zawiera z nią umowę, nakładającą na nią
obowiązek świadczenia majątkowego oczywiście niewspółmiernego ze świadczeniem wzajemnem,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
Art. 269. Kto, zajmując się na podstawie przepisu prawnego lub umowy sprawami majątkowemi innej
osoby, działa na jej szkodę,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 270. § 1. Kto narusza cudze prawo polowania lub rybołówstwa,
podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
§ 2. Jeżeli sprawca działa zawodowo,
podlega karze więzienia do lat 2.
Art. 271. Kto względem właściciela lasu, pola, prawa polowania lub rybołówstwa albo osoby, do ochrony
tychże praw upoważnionej, dopuszcza się przemocy lub groźby karalnej w celu przeszkodzenia wykonywaniu
lub ochronie prawa, przytrzymaniu na gorącym uczynku naruszającego albo odebraniu narzędzi
przestępstwa,
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.
Art. 272. § 1. Kto zabiera innej osobie, przywłaszcza sobie lub uszkadza cudzą rzecz, przedstawiającą
wartość niematerjalną,
podlega karze aresztu do lat 2 lub grzywny.
§ 2. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Rozdział XL.
Przestępstwa na szkodę wierzycieli.
Art. 273. Kto lekkomyślnie przez życie rozrzutne, grę, zawieranie oczywiście ryzykownych umów,
zmniejszanie lub obciążanie swego majątku pogarsza swoje położenie majątkowe, jeżeli skutkiem tego
nastąpiła jego niewypłacalność lub ogłoszono jego upadłość,
podlega karze aresztu do lat 3.
Art. 274. Kto w celu pokrzywdzenia wierzycieli doprowadza do tego, że nastąpiła jego niewypłacalność
lub ogłoszono jego upadłość,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 275. Kto w celu pokrzywdzenia wierzycieli pogarsza swoje położenie majątkowe przez życie
rozrzutne, grę, zmniejszanie lub obciążanie swojego majątku,
podlega karze więzienia do lat 3.
Art. 276. Kto w celu pokrzywdzenia wierzycieli ukrywa przedmioty majątkowe albo zaciąga pozorne
zobowiązania lub zawiera inne pozorne umowy,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 277. Kto w celu pokrzywdzenia wierzycieli, nie mogąc zaspokoić wszystkich, spłaca lub zabezpiecza
niektórych tylko,
podlega karze aresztu do lat 3.
Art. 278. Kto dopomaga dłużnikowi do popełniania przestępstwa, określonego w art. 274, 275, 276 lub
277, albo choćby bez porozumienia z dłużnikiem działa na szkodę jego wierzycieli,
odpowiada jak dłużnik.
Art. 279. § 1. Kto wierzycielowi udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej za działanie na szkodę
innych wierzycieli w czasie postępowania upadłościowego lub postępowania zmierzającego do zapobieżenia
upadłości,
podlega karze więzienia do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega wierzyciel, który w czasie takiego postępowania przyjmuje korzyść
majątkową za działanie na szkodę innych wierzycieli lub takiej korzyści żąda.
Art. 280. Kto, będąc obowiązany z mocy przepisu do prowadzenia księgowości kupieckiej, wcale jej nie
prowadzi lub prowadzi ją wadliwie,
podlega karze aresztu do miesięcy 6 lub grzywny.
Art. 281. Kto prowadzi księgowość kupiecką w sposób niezgodny z prawdą, albo księgi lub dokumenty
handlowe uszkadza, ukrywa, przerabia lub podrabia,
podlega karze więzienia do lat 5.
Art. 282. Kto celem udaremnienia egzekucji usuwa, uszkadza, ukrywa, zbywa lub obciąża mienie, zajęte
lub zagrożone zajęciem,
podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2.
Art. 283. § 1. Kto podstępnie lub z chęci zysku udaremnia przetarg publiczny, albo przyczynia się do
odsunięcia innej osoby od udziału w takim przetargu lub do obniżenia ceny sprzedażnej licytowanego mienia,
podlega karze więzienia do lat 2 i grzywny albo aresztu do lat 2 i grzywny.
§ 2. Tym samym karom podlega, kto wchodzi w porozumienie z inną osobą co do działania przy
przetargu publicznym, mogącego wyrządzić szkodę majątkową wierzycielowi lub dłużnikowi.
Art. 284. Kto przed właściwą władzą składa niezgodną z prawdą przysięgę, stwierdzającą jego stan
majątkowy,
podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.
Art. 285. Osoba, zajmująca się na podstawie przepisu prawnego lub umowy sprawami majątkowemi
innej osoby, odpowiada za przestępstwa, określone w rozdziale niniejszym, jak właściciel mienia.
Rozdział XLI.
Przestępstwa urzędnicze.
Art. 286. § 1. Urzędnik, który przekraczając swą władzę lub nie dopełniając obowiązku, działa na szkodę
interesu publicznego lub prywatnego,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej dla siebie lub innej
osoby,
podlega karze więzienia do lat 10.
§ 3. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do miesięcy 6.
Art. 287. § 1. Urzędnik poświadczający nieprawdę co do okoliczności, mającej znaczenie prawne,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej dla siebie lub innej
osoby,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 288. Urzędnik, który przez niedbalstwo w urzędowaniu pozbawia człowieka wolności,
podlega karze aresztu do lat 3.
Art. 289. § 1. Urzędnik ujawniający na szkodę Państwa tajemnicę urzędową,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej dla siebie lub innej
osoby,
podlega karze więzienia do lat 10.
§ 3. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,
podlega karze aresztu do miesięcy 6.
Art. 290. § 1. Urzędnik, który w związku z urzędowaniem przyjmuje dla siebie lub innej osoby korzyść
majątkową lub osobistą, albo ich obietnicę, bądź też takiej korzyści żąda,
podlega karze więzienia do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca uzależnia czynność urzędową od otrzymania dla siebie lub innej osoby korzyści
majątkowej lub osobistej, albo przyjmuje korzyść taką lub jej obietnicę za czynność, która sprzeciwia się lub
ma się sprzeciwiać ustawie,
podlega karze więzienia do lat 10.
Art. 291. Jeżeli urzędnik dopuścił się jakiegokolwiek przestępstwa podczas urzędowania lub w związku z
urzędowaniem,
sąd może wymierzyć karę wyższą o połowę od najwyższego wymiaru kary, przepisanego za dane
przestępstwo.
Art. 292. Karom, przewidzianym w rozdziale niniejszym, podlegają, prócz urzędników pozostających w
służbie Państwa lub samorządu, nadto osoby wykonywające zlecone czynności w zakresie zarządu
państwowego lub samorządowego, tudzież funkcjonariusze wszelkich instytucyj prawa publicznego.
Art. 293. Kto urzędnika lub inną osobę, wymienioną w art. 292, nakłania do popełnienia przestępstw,
określonych w rozdziale niniejszym, albo udziela im pomocy do popełnienia tych przestępstw,
podlega karze, jako podżegacz lub pomocnik.
Rozdział XLII.
Przepisy końcowe.
Art. 294. Wykonanie kodeksu karnego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.
Art. 295. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie równocześnie z przepisami wprowadzającemi
kodeks karny i prawo o wykroczeniach - z dniem 1 września 1932 r.